آمده نوروز عا لم گلشن است از چرا غانی شهرها روز وشب را روشن است
بلبل اسباب سفر بر کوی یار گل شکفت است و نشسته انتظار
آمد این نوروز نبات سرزدزخاک دانه وهسته کفن را کرده چاک
گربدشت کردی سفرگویا قیامترا بپا ارغوان خیمه زده بردشت میبایدنگاه
آمده نوروزلاله وازگون قدراچواوج دامن سبزولب سرخش چوموج
میرسد نوروز غمها بسته شد دیدوباز دید بین مردم رامحبت رسته شد
باد نوروزی زند شانه بگیسوی چمن بید را رقصانبود برشادی دشت ودمن
برخم ابروی گل بلبل زند فریاد دل عاشقان آمدبهارعاشقی ناید خجل
سرو افرا قد برافراشتن زمهر پرچم نوروزبلند و میبرند سوی سپهر
چرخگردون پرچم نوروزبچرخاندهمی رنگسبزش رانشان است آدمیرا همدمی
عسگری همدم لازم بوده ازروزازل پروانه آتش شمع راگرفته دربغل
sher azaliasgari
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر